In Boxtel rommelt het weer rond de opvang van Oekraïense mensen die veiligheid zoeken. Het is niet de eerste keer dat bewoners massaal de handen ineenslaan. Dit keer gaat het om de locatie aan de Kastanjelaan, en de kritiek is duidelijk: het is de zoveelste keer dat de gemeente steken laat vallen. Mensen zijn boos, niet op de vluchtelingen, maar op de manier waarop hun eigen bestuur met belangrijke zaken omgaat. Het lijkt erop dat er keer op keer dezelfde fouten worden gemaakt bij het regelen van vergunningen en het informeren van de buurt.
De frustratie van de buurtbewoners is begrijpelijk. Als je als inwoner het gevoel hebt dat er niet naar je geluisterd wordt, en dat beloftes niet worden nagekomen, dan brokkelt het vertrouwen af. De gemeente had eerder al problemen bij een andere opvangplek en de verwachting was dat daarvan geleerd zou worden. Maar nu zien de bewoners tot hun verbazing dat het weer misgaat. Ze hebben het gevoel dat het bestuur onzorgvuldig te werk gaat en dat er geen duidelijke lijn in de aanpak zit. Dit soort situaties maakt het moeilijk om samen te werken aan een oplossing.
Mijn eigen kijk hierop is dat dit verder gaat dan alleen een probleem met opvanglocaties. Dit raakt aan de band tussen inwoners en de gemeente. Als fouten zich blijven herhalen, ontstaat er een dieper wantrouwen. Mensen gaan zich afvragen of hun bestuur wel in staat is om ingewikkelde zaken goed te regelen. En dat is jammer, want een goed contact tussen gemeente en inwoners is de basis voor een fijne leefomgeving. Het draait hier om het nakomen van afspraken en het eerlijk en op tijd informeren van mensen.
Wat dit betekent voor de mensen die opvang nodig hebben, is ook belangrijk. Als de omgeving al kritisch is vanwege de rommelige aanpak, dan kan dat de start van een nieuwe groep in Boxtel bemoeilijken. Het is dan extra lastig om een warm welkom te krijgen als er al zoveel gedoe omheen hangt. Een goede voorbereiding en heldere communicatie vooraf zorgen juist voor rust en begrip, zowel bij de buurt als bij de mensen die komen wonen. Dit helpt iedereen om goed te beginnen en zich thuis te voelen.
Uiteindelijk draait het erom dat de gemeente leert van haar fouten en laat zien dat ze wel in staat is om dingen goed aan te pakken. Het gaat niet om het wel of niet willen opvangen van mensen, maar om de manier waarop dat gebeurt. Een open gesprek, duidelijke plannen en het op tijd delen van informatie zijn de sleutels tot succes. Zo kunnen we samen bouwen aan een gemeenschap waar iedereen zich gehoord en gezien voelt, en waar noodzakelijke hulp op een goede manier wordt geregeld.
Over de auteur
